لوگو خانه بهاری

پرونده ویژه: کتابخوان شدن فرزندان در بستر خانواده: یادداشت: فرزندان را چطور کتابخوان کنیم؟

برای اینکه فرزندان‌مان اهل مطالعه باشند هنوز هم می‌توانیم به توصیه‌های مرسوم و قدیمی گوش بدهیم. ولی شاید بتوان یک پیشنهاد جدید را هم امتحان کرد

برای اینکه فرزندمان با کتاب انس بیشتری داشته باشد، می‌توانیم به راه‌حل‌های قدیمی فکر کنیم. این راه‌حل‌ها لزوما ناکارآمد نیستند. ولی اقتضائاتی دارند که حتی خود ما به عنوان پدر و مادر رعایتش نمی‌کنیم. مثلا میگفتند برای اینکه بچه کتابخوان شود، باید دست پدر و مادرش به صورت مداوم کتاب ببیند و بفهمد که کتاب خواندن یک فعالیت ضروری است که والدینش همیشه به آن مقید هستند. با این حال بخش عمده‌ای از شبانه‌روز ما به کار با وسایل الکترونیکی مثل لپ تاپ و موبایل می‌گذرد و خودمان هم آنچنان رغبتی نداریم تا کتاب‌های کاغذی را دستمان بگیریم و ورق بزنیم.

بنابراین یک پیشنهاد این است که کتابخوان‌های الکترونیکی را جایگزین کتاب کاغذی کنیم. اگر یک عزم جدی در خانواده‌ها و همچنین یک حمایت مالی قابل توجه از سوی دولت انجام شود، می‌توانیم شاهد یک تغییر بزرگ در سرانه مطالعه کودکان و نوجوانان باشیم. کافی است دستگاه‌های کتابخوان از سوبسید دولتی بهره‌مند شوند و حمایت از ناشران به حوزه نشر الکترونیکی کتاب‌ها نیز تعمیم یابد.

حتی ممکن است بتوان کتاب‌خوان‌ها را به صورت یک کالای دولتی با قیمت مصوب بین دانش‌آموزان توزیع کرد و اینگونه ضریب نفوذ دستگاهی را بالا برد که به وضوح مضرات جسمی و روحی لپ تاپ، تلویزیون و موبایل را برای کودکان ندارد.

با این حال نقش خانواده کماکان کلیدی است. این دستگاه باید یک دستگاه خانوادگی باشد. شاید بتوان گفت باید بتواند جای تلویزیون را بگیرد. تنها در این صورت است که ارزش توجه فرهنگی دولت به این حوزه، می‌تواند به ثمر بنشیند. بماند که برای بخش قابل توجهی از اقشار جامعه، تهیه یک دستگاه کتابخوان بدون هرگونه حمایت و سوبسید دولتی، کار مشقت‌باری نیست. کافی است مصارف سطح پایین فرهنگی هر خانواده در طول ماه را حساب کنیم تا ببینیم خرید یک دستگاه کتاب‌خوان که می‌تواند چند سال برای ما کار کند، اصلا هزینه بالایی ندارد.

پدر و مادر، باید خود را مقید کنند که حتی شده به صورت انفرادی، ساعاتی از روز را که در معرض دید کودک هستند، به خواندن کتاب از طریق کتابخوان بگذرانند. این فعالیت، به مراتب سهل‌الوصول‌تر از توصیه به خرید کتاب‌های کاغذی متعدد و نگهداری از آن‌ها در کتابخانه است. اگر با این روش نیز نتوانیم خودمان و کودکمان با کتاب‌ها انس بگیریم، نباید بابت مضرات کمبود کتاب در زندگی‌مان، از کسی جز خودمان گلایه کنیم.


از این پرونده بخوانید:

گفت‌وگو: کتاب، هدف است نه ابزار

گزارش تحلیلی: کتابخوانی دسته جمعی، یک تفریح خانوادگی

لینک کوتاه این خبر: /?p=13961

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *