به گزارش خبرنگار خانه بهاری؛در گذشته دور پیروان ادیان مختلف در شهرهای مختلف ایران بسیاری سکنی گزیده و هرکدام محله‌هایی خاص خود دارند شیراز از قدیم مسیر تردد کاروان‌های تجاری و تجار با قومیت‌ها، نژادها و ملیت‌های مختلف بود که بعضی از آنها در همین دیار هم ساکن شده‌اند.
کوچه‌ای که گذر ادیان خواند می‌شود، کمتر شهروندی آن را به این نام می‌شناسد؛ نوبهار یا گذر ادیان شیراز در خیابان کریمخان زند در اصلی‌ترین معبر شهر قرار دارد و از یک سو به بافت قدیمی و از سوی دیگر به بافت جدید شهری منتهی می‌شود.
هرچند همزیستی اهالی اقوام و ادیان مختلف در شیراز محدود به همین گذر نیست و پیروان ادیان گوناگون ساکن شیراز در بسیاری نقاط شهر سکونت دارند. ویژگی کوچه نوبهارآن است که مجموعهای از مراکز دینی ادیان مختلف در آرامش و صلح کنار هم زندگی می‌کنند.
نوبهار شیراز نوعی نماد همزیستی مسالمت‌آمیز ادیان را روایت می کند کلیسای «شمعون غیور» با معماری شرقی، گنبد بزرگی دارد و صلیب روی آن یکی از نخستین بناهایی است که در این خیابان خودنمایی می‌کند این کلیسا در جوار بیمارستانی ساخته شد که پیش از پیروزی انقلاب آن را مرسلین می‌نامیدند و بعد به مسلمین تغییر نام داد.
روبه‌روی کلیسا، کنیسه «ربیع‌زاده» قرار دارد و در کنار آن هم انجمن خیریه کلیمیان شیراز ساخته شده است. زرتشتیان هم در این خیابان بناهای ویژه خودشان را دارند.
انجمن و محل برگزاری مراسم مذهبی زرتشتیان شیراز در ابتدای کوچه نوبهار، باغی است که یک آتشکده هم درون آن وجود دارد.
در شیراز، مانند دیگر شهرهای ایران، هیچ یک از پیروان ادیان الهی، مجبور به سکونت در یک محدوده خاص نبوده‌اند؛ همانطور که امروز هم اینگونه نیست و همه به عنوان شهروند، از حقوقی برابر در انتخاب مکان زندگی و فعالیت اقتصادی، برخوردار هستند.
انتهای خبر//
