میگویند این بچه درسخوانها آنقدر سرشان توی دفتر و کتاب است که اصلاً نمیدانند دور و برشان چه میگذرد اما دهه هشتادیها طوری همه معادلات را بر هم زدهاند که حتی اگر بچههایی نخبه باشند با آرزوهای بزرگ تحصیلی اما باز هم نمیگذارند خدایی نکرده خدشهای به ماهیت دهه هشتادیشان وارد شده و بیرون گود جا بمانند! از دهه هشتادیهایی حرف میزنیم که اگر نگوییم نوههای این انقلابند قطعاً در حقشان اجحاف کردهایم. بچه درسخوانهای انجمن اسلامی ۱۳۴۸ دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که هر چقدر هم سرشان در درس و کتاب باشد اما باز هم فعال هستند و کنشگر، آنقدری که وقتی پای رویدادی سرنوشتساز در میان باشد آستین بالا میزنند تا دینشان را به کشورشان ادا کنند.
در تب و تاب عیدغدیر و جشن ۱۰ کیلومتری حواسشان بود که اگر موکبی به عشق ولایت برپا میکنند، باید قدمی هم برای انتخابات بردارند. طرحها و ایدهها را از بین خودشان جمع کردند و دست آخر به این نتیجه رسیدند که تبلیغات بصری و کاغذی در موکبشان اگرچه لازم است اما کافی نیست و باید شیوههای تبلیغی ملموستری را امتحان کنند. مثلا ترغیب و تشویق به مشارکت در انتخابات با گفت و شنودی رو در رو و اقناع رای ندهندگان. شیوهای که اتفاقا خیلی هم خوب جواب داد و از دانشجویانی نخبه، مبلغانی اثرگذار ساخت.امیر ابوالفضل ولی زاده دانشجوی ۲۱ساله رشته رادیولوژی و یکی از اعضای فعال انجمن اسلامی دانشجویان ۱۳۴۸، کمی از جزئیات کارشان برایمان میگوید و اینکه در بستر انجمن اسلامی ۱۳۴۸ چطور قدمهایی برای سربلندی نظام برداشته اند. او توضیح میدهد: «هیچ وقت خاموش نبوده و سعی کردهایم اثرگذار باشیم، بنابراین وقتی برای جشن ۱۰ کیلومتری غدیر آماده میشدیم، یکی از ۳ بخش موکب را به کارهای تبلیغاتی انتخابات اختصاص دادیم زیرا میخواستیم کنشگر فرهنگی باشیم. ما اهل هیچ حزبی نیستیم و گرایشی نداریم، فقط از بیانات رهبری حمایت میکنیم و با همین هدف نیز همزمان با جشن غدیر وارد جریان دعوت به انتخابات شدیم. روی بروشورهای فرهنگی و بنرهایی با محتوای صحبتهای حضرت آقا در مورد انتخابات و انتخابهای اصلح کار کردیم که البته این فقط ظاهر کار ما در موکب غدیر بود و اثرگذاری واقعی زمانی حاصل شد که تعدادی از بچهها به شکل چهره به چهره توانستند افراد زیادی را برای مشارکت قانع کنند.»
جذب مشارکت نیمی از مخالفان در گفتمانی صمیمی
وقتی مردم به موکب انجمن اسلامی ۱۳۴۸ دانشگاه شهیدبهشتی سری میزدند تا مهمان نخبگان دانشگاهی باشند، خدمات سلامت و مشاوره دریافت کنند و یا حتی بچههای کوچکتر کمی سرگرم شوند، نمایندگان فرهنگی از راه میرسیدند تا باب صحبت را باز کرده و برای مشارکت بیشتر مردم کاری انجام دهند. بهنام علیپور دبیر انجمن که او نیز از دانشجویان دهه هشتادی است، میگوید: «هیچ فرصتی را برای تبلیغ از دست نمیدادیم. البته ۵۰ درصد افرادی که به موکب ما مراجعه میکردند، مذهبی و انقلابی بودند و اصل کار ما برای ۵۰ درصد دیگر بود، یعنی کسانی که مردد بودند؛ کسانی که میگفتند وقتی فلان مساله وجود دارد، چرا باید رای بدهیم؟ و یا در پرتکرارترین صحبت، میگفتند همه اینها بازی است و وقتی نتیجه انتخابات از پیش تعیین شده چرا باید مشارکت کنیم؟ به واقع برای هر دیدگاهی باید پاسخ متناسب میدادیم که هرآنچه در توان بود گذاشتیم تا فرد به فرد را برای مشارکت قانع کنیم.» او ادامه میدهد: «خوشبختانه ۲۵ تا ۳۰ درصد از این افراد که گاهی گفت و گو با آنها به درازا میکشید درنهایت راضی به مشارکت شدند و حتی آنقدر مصمم بودند که برای شناخت فرد اصلح از ما کمک خواستند که این میزان اثرگذاری، موفقیتی بزرگ برای یک تشکل دانشجویی بود.»
بعد از این نوبت شماست!
موکب عید غدیر شروع کار این بچهها برای جذب مشارکت بود و بعد از آن نیز آنها بیکار ننشسته و با حضوری فعال در فضای مجازی، برپایی مناظرات بین نمایندگان ۶ کاندیدای ریاست جمهوری با حضور دانشجویان نخبه پزشکی، برپایی گعدههای آزاد دانشجویی و تبلیغات بصری و فردی از دیگر اقداماتی بوده که توانسته فضای دانشگاه را به سمت انتخابات سوق داده و اثرگذاری مستقیمی در ترغیب دانشجویان به حضور در انتخابات داشته باشد.امیرابوالفضل ولی زاده میگوید: «ما به عنوان دانشجویانی که همه چیزشان در درس و کتاب خلاصه نمیشود و رویکردی انقلابی دارند، در حد توان نسبت به جذب مشارکت حداکثری تلاش کردیم و امیدواریم که رییس جمهور جدید هم، استفاده از نیروهای جوان و نخبه را در دستور کار قرار دهد و توجه ویژهای به تشکلهای دانشجویی داشته باشد. البته رسیدگی به دغدغههای نظام سلامت از سختی کار اینترنها گرفته تا حقوق پرستاران و پدیده مهاجرت و… که در مناظرات نمایندگان کاندیداها در دانشگاه مطرح شد، مواردی مورد مطالبهای است که قطعا انتظار داریم به سرانجام برسد.»
لینک کوتاه این خبر: https://khanebahari.ir/?p=9209