در جامعه جهانی روز ۱۲ آگوست یا ۲۱ مردادماه توسط سازمان جهانی یونسکو روز جهانی جوان نامگذاری شده؛ اما مبنای نامگذاری این روز در کشور ما روز ۱۱ شعبان میلاد حضرت علی اکبر فرزند ارشد امام حسین علیه السلام است.
میلاد جوان برومندی که با فداکاری‌هایش در واقعه عاشورا جاودانه شد و درس‌های بسیاری به جوانان داد.
حضرت علی اکبر(ع) به روایت مشهور در۱۱ شعبان سال ۳۳ هجری قمری متولد شده‌اند؛ ایشان از مادری به نام لیلا دختر ابی مرّه در شهر مدینه چشم به جهان گشودند.
روز جوان روزی است که به پاسداشت این قشر عظیم از جامعه نامگذاری شده است. بخشی از جامعه که با توجه به مشکلات فراوان قلب تپنده کشور را تشکیل می‌دهند.
به مناسبت میلاد حضرت علی اکبر و روز جوان، ما نیز به میان جوانان شهر شیراز سومین حرم اهل بیت(ع) رفتیم، تا با شنیدن دغدغه‌هایشان، خواسته‌های این قشر موثر و کلیدی جامعه را به گوش مسئولین برسانیم.
وارد پارک اردیبهشت شیراز واقع در خیابان زند شدم، جایی که به واسطه نزدیکی به مراکز درمانی و بیمارستان‌های شهر شیراز همیشه مملو از خانواده‌هایی است که از دیگر شهرها و استان‌های کشور برای درمان به قطب درمانی جنوب کشور “شهر شیراز” مراجعه می‌کنند.
مهم‌ترین دغدغه شما به عنوان یک جوان چیست؟
چشمم به نیمکتی از پارک افتاد که دو جوان کنار یکدیگر در حال گفتگو بودند. نزدیک رفته و اجازه نشستن گرفتم با نشان دادن کارت خبری پرسیدم می‌دانید روز جوان در ایران چه روزی است؟
هر دو جوان با نگاهی به یکدیگر تاملی کرده و گفتند: بله روز میلاد حضرت علی اکبر، یکی از آنها با شگفتی گفت: ای وای فردا روز جوان است و لبخندی زد و گفت پس خانم خبرنگار می‌خواهد در مورد حضرت علی اکبر سوال بپرسد.
سن جوانی که اوج دغدغه‌هاست
گفتم نه از قضا امروز می‌خواهم از دغدغه‌ها و خواسته‌های شما و همسالانتان بپرسم مهم‌ترین خواسته‌هایی که شما به عنوان یک جوان امروز از مسئولین کشورتان دارید.
همان جوان که نامش آرش بود گفت: سن جوانی که اوج دغدغه‌هاست؛ از خواسته‌های رفاهی، دلخوشی‌ها و تفریحات گرفته، تا غدغه‌های اصلی زندگیمان که شغل، درآمد، ازدواج و مسکن است.
دوستش که تا این لحظه ساکت بود میگوید: اما دانشجویان مهم‌ترین دغدغه‌شان این است که پس از فارغ التحصیلی حرفه‌ای مناسب و متناسب با تحصیلاتشان بیابند آنچه که امروزه در کشور ما کمتر به چشم می‌خورد و ما مجبوریم یا سال‌ها پس از فارغ التحصیلی بیکار بمانیم، یا وارد شغل و حرفه‌ای شویم که هیچ ارتباطی با تحصیلات و تخصصمان ندارد.
دختر جوانی که فارغ التحصیل رشته علوم سیاسی دانشگاه شیراز است، میگوید: به نظرم صدای ما جوانان شنیده نمی‌شود اگر به ایده‌ها و خلاقیت جوانان در اداره امور کشور توجه و از آن استفاده شود بخش عمده‌ای از دغدغه‌های نسل ما برطرف خواهد شد. چون خودمان به خوبی از خواسته‌ها و نیازهای همسالانمان خبر داریم و برای رفع آنان نیز قطعاً راهکارهایی خلاقانه و متناسب با شرایط امروز زندگی ارائه خواهیم داد.
امید به آینده حلقه گمشده نسل جوان
امید به آینده موضوعی بود که محمد ۲۴ ساله به آن اشاره کرده و میگوید که ما به عنوان جوان امروز و نسل آینده ساز فردا امید به آینده‌ای روشن داریم، اما دوستش میثم به میان صحبت‌هایش آمده و میگوید”مگر با شرایط ایجاد شده امیدی هم برای ما جوانان باقی مانده است؟”
او ضمن گلایه شدید به وضعیت امروز جامعه، گرانی‌های افسارگسیخته و مشکلات اقتصادی از من می‌پرسد آیا با این اوضاع و دلاری که به مرز ۹۰ هزار تومان هم رسیده من به عنوان یک جوان می‌توانم امیدوار به تشکیل زندگی مشترک باشم؟ نه در میان این هیاهو فقط جوانی ام را گم میکنم.
قبل از پاسخ دادن من، دوست دیگرشان که از ابتدای امر موافق مصاحبه نبود؛ اما با تاملی کوتاه میگوید: کلمه جوان خود مفهوم امید و امیدواری را به دنبال دارد پس ما باید خط شکن باشیم و با امید به خدا و نیروی جوانی خودمان گام برداریم هرچند دشوار است؛ لکن امکان پذیر خواهد بود.
آینده شغلی، یافتن حرفه‌ای مناسب، کسب درآمد، معیشت خانواده، بهبود شرایط اقتصادی، عمده‌ترین و مهم‌ترین دغدغه اکثر جوانانی بود که با آنان به گفتگو پرداختیم.
دومین سوالی که در گفتگو با جوانان و خانواده‌ها پرسیدیم این بود که اگر رئیس جمهور بودید اولین کاری که می‌کردید چه بود؟
پاسخ این سوال نیز از جمله مواردی بود که جوانان مثل دغدغه‌هایشان حول محور اشتغال، ازدواج، مسکن و… چرخید؛ اما پرهام جوان خوزستانی که مهمان شهر شیراز بود و برای درمان مادرش به این شهر آمده به موضوع مهمی اشاره می‌کند که شاید نقطه آغاز و پایان همه دغدغه‌هاست و توجه به آن مشکلات را به کمترین سطح خود کاهش خواهد داد.
پرهام میگوید: اگر رئیس جمهور شوم در گام نخست کابینه‌ای انتخاب میکنم که علاوه بر تخصص و کارآمدی، متعهد و دلسوز کشور و مردمش نیز باشد؛ چون فردی که تخصص ندارد یک گام و کسی که تعهد ندارد، کشور را ده‌ها گام به عقب برمی‌گرداند.
در پاسخ به این پرسش، مادری اصفهانی که معلم مدرسه دخترانه است، به جای دختران دوقلویش اینگونه جواب می‌دهد که به نظر یک رئیس جمهور خوب اولین و آخرین و مهم‌ترین دغدغه‌اش باید رسیدگی به امور جوانان به ویژه زنان باشد، چرا که این دختران هستند که قرار است معمار و سازنده آینده کشور و خانواده باشند. پس بهبود اوضاع همه جانبه جوان گام موثری در رسیدن به جامعه آرمانی است.
گام‌هایم را آهسته‌تر برداشته و با نگاهی به اطراف، به گفتگویی که بین من و جوانان شکل گرفت می‌اندیشم و به سمت ارگ کریم خان و دیگر نقاط شهر راه می‌افتم، اما می‌دانم که پاسخ تک تک جوانان این شهر که هیچ جواب کل جوانان این مرز و بوم دقیقاً همین دغدغه‌ها و خواسته‌هایی است که این چند جوان مطرح کردند.
به راستی مگر یک جوان از زندگی چه می‌خواهد جز اندکی شادی و دلخوشی، یک زندگی با نشاط و مشترک، درآمدی که بتواند خود و خانواده کوچکش را اداره کند و رفاهیاتی که حق مسلم هر انسانی است.
کلام آخر؛
نه تنها در روز جوان بلکه در تمام روزهای سال این مسئولین هستند که باید با توجه بیشتر به قشر جوان و رفع نیازها و خواسته‌ها و دغدغه‌هایشان جامعه را رو به رشد و تعالی بکشانند نه اینکه با کارشکنی عدم تخصص و ناکارآمدی تنها به فکر پست و مقام خود باشند. جوان امروز آینده ساز نسل فردا و فرداهاییست که قرار است یک سرزمین را اداره کند درست مثل جوانانی که سال‌ها پیش با دست خالی اما قلبی آکنده از امید به فردا، این مرز و بوم را به استقلال و سربلندی رساندند.
