عطیه کشتکاران دکترای فلسفه و فعال حوزه فرهنگ در یادداشتی به تحلیل دیدار جمعی از اعضای جامعةالزهرا با رهبر انقلاب پرداخته است که در خانه بهاری آن را مطالعه می‌کند.
در حدود بیست سالی که از آغاز طلبگی‌ام می‌گذرد به گمانم اولین بار است می‌بینم چنین دیدار نیمه‌خصوصی ترتیب داده شده و احتمال می‌دهم بخش مهمی از آن را باید مرهون خانم دکتر برقعی، اولین خانم مدیر جامعةالزهرا، باشیم.
در سال‌های گذشته بسیاری کنج‌وکنارهای جامعةالزهرا سرک کشیده‌ام و با عناوین طلبه، عکاس، عضو بسیج طلاب، دبیر کارگروه رسانه، مدرس، عضو انجمن علمی، مبلغان زبان‌دان و … با قسمت‌های مختلف این شهرک طلبگی ویژه بانوان آشنا شده‌ام و برخی را در نیز در رسانه‌ها به اشتراک گذاشته‌ام.
فعالیت‌ها و دستاوردهای مجموعه‌ای با این عظمت را نمی‌توان در چند جمله خلاصه کرد. تمرکز من در این یادداشت بخشی از بیانات رهبر انقلاب است با موضوع «لزوم حضور زنان دارای سطح بالای معارف دینی در رسانه‌ها و اجتماعات بین‌المللی و نقش جامعةالزهرا(س) در این خصوص» و الزامات تحقق این درخواست رهبر انقلاب به اشاره و خلاصه. در خانه اگر کس است یک حرف بس است.
به نظرم کلیدی‌ترین لازمه‌ی چنین حضور مؤثری به ویژه در سطح بین‌الملل اعتماد مجموعه‌ها به زنان و سرمایه‌گذاری مادی و معنوی بر بانوان مستعد است. آنچه موجب شده تقریباً هیچ خانم مبلغ بین‌الملل شناخته‌شده‌ای نداشته باشیم این است که هیچ مجموعه‌ای آموزش، تربیت، فراهم کردن زمینه تبلیغ و تبعات آن را برای خانم‌ها به عهده نمی‌گیرد. منظورم دقیقاً سرمایه‌گذاری بلند مدت است، نه دوره‌های مقطعی بدون هیچ چشم‌اندازی از کاربرد و برون‌داد آن‌ها.
برنامه آموزشی، تربیتی و حمایتی بانوان برای حضور رسانه‌ای نمی‌تواند و نباید کپی ناقصی از برنامه آقایان باشد. درگیری‌های خانوادگی و بارداری و فرزندپروری خانم‌ها نه به عنوان عنصر مزاحم که باید به عنوان بخشی از روال طبیعی زندگی یک زن در نظرگرفته شود و در برنامه‌های منعطف پیش‌بینی شود.
بی‌تعارف بگویم حضور در رسانه‌ها و مجامع بین‌الملل نیازمند کمی روشنفکری است. نمی‌شود بخواهی پابه‌پای قرائت سنتی از دین پیش بروی و با زبان و فرهنگ بیگانه آشنا شوی و در رسانه‌های وحشی امروزه نقش قابل توجهی ایفا کنی.
این موضوع را سربسته بگویم. متأسفانه تربیت و اعزام بانوان زبان‌دان از نوعی انحصارگرایی هم رنج می‌برد. نه که حضرات توانایی یا اراده سرمایه‌گذاری بر بانوان را نداشته باشند، ولی این متاع فقط نصیب افراد انگشت‌شماری می‌شود و فضا برای ورود نیروهای تازه نفس بسته است. کیست که نداند به محض نام بردن از خانم مبلغ در موضوعات زنان تنها یک نام در ابتدای لیست است؟ آیا هیچ خانم دیگری این قابلیت را نداشته که دفتر مربوطه ایشان را تربیت و توانمند کرده و به جامعه معرفی کند؟
با احترام به بیانات رهبری به شخصه معتقدم این توانمندسازی نه فقط در موضوعات زنان و خانواده که باید در دیگر عرصه‌های علمی و هنری ولی با حفظ هویت دینی و طلبگی هم صورت بگیرد. حضور در همایش‌های علمی، رویدادها، نمایشگاه‌های هنری، فرصت‌های مطالعاتی و ... موقعیت مناسبی برای این حضور و بروز است.
البته ناگفته نماند که در سال‌های گذشته تحولات مثبتی در مجموعه جامعةالزهرا برای نیل به این هدف رخ داده، اما سرعت تغییرات ما کجا و سرعت تحولات جهانی در عرصه رسانه کجا!
