کنشگری در ذات زنان مقاوم فلسطینی است و صدای‌شان را به نوعی به گوش جهان می‌رسانند. یک روز با سنگ، روز دیگر با مقلوبه و یک روز هم با ازدواج و فرزندآوری. آنها با این شیوه فریاد می‌زنند اگر مقاومت قرار بود جا بزند، زن‌ها خیلی سال پیش؛ از تولد، ازدواج و زندگی دست کشیده بودند.
خط اشکی کنار چشمش نمایان شد. با بغض گفت: «آخه فرمان امام خمینی بود. حیف همون یه انگشتر رو داشتم.»
به خاطری که با این دو خانواده فلسطینی رفت و آمد داشتیم، خانوادگی درگیر خبرهای فلسطین بودیم. دوران نوجوانی سؤال‌هایی که در ذهنم بود از پدرم می‌پرسیدم و همه را جوابم می‌داد.
روایتی از یک یادگار مادرانه بخوانید که حتی بعد از مرگش فلسطین اشغالی را فراموش نکرده است.
حالی‌که ماه‌هاست جهان شاهد جنایت جنگی اسرائیل و کشتار بی‌رحمانه‌ی فلسطینیان است، رسانه نمی‌گذارد تا صدای زنان حامی مقاومت شنیده شود.
این اتفاقات و این ماندن‌ها ذات زندگی زنان مقاومت در لبنان و فلسطین است. روایت برق‌کاری وسط موشک‌باران، بساط قلیان
قطره‌هایی داغ روی لب‌هایش می‌چکند. چشم‌هایش را با تقلا باز می‌کند. همه‌جا تاریک است و قطره‌ها بالای لبش جمع شده‌اند.
نشست خبری هفتمین اجلاس بین‌المللی همبستگی با کودکان و نوجوانان فلسطینی «یادواره شهید محمد الدوره» عصر روز چهارشنبه ۱۱ مهر
کودکان غزه سال‌هاست سختی‌های زیادی را تحمل می‌کنند. اما با همان سن کم مقاوم و آماده‌اند تا علم صهیونیست را
فرمان صادر شد، همه باید به میدان بیایند با هر امکانی، اما شاید چند روزی است بیشترمان به این فکر
امروز در تقویم ما روز «همبستگی و همدردی با کودکان و نوجوانان فلسطینی» نامیده شده است.«محمد الدره» نوجوان ۱۲سالهٔ فلسطینی
«خدا رو شکر خانواده‌ام همشون خوبن. خیالم ازشون راحته. قبل از اینکه بیام دفنشون کردم. رفتن پیش خدا» جواب مردی
یحیی السنوار در بازه اسارتش در زندان اسرائیل، زبان عبری را یادگرفته و رمان «خار و میخک» را به همین
رمان‌نویس ترکیه در مصاحبه‌ای جدید همزمان با انتشار رمان «رودخانه‌هایی در آسمان» گفت ادبیات داستانی پادزهر دوران قطبی و درهم
لباس جنگی‌اش را پوشید و سلاحش را برداشت، کلاه‌خود آبی رنگ، جلیقه و میکروفن، آدم یاد داستان کربلا می‌افتد، آنجا
